Assalamu'alaikum.. alhamdulillah hari ni dapat lagi kita bernafas dan dapat lagi kita menikmati dua nikmat yang terbesar iaitu nikmat iman dan islam.. alhamdulillah gak sebab kita dapat menjalani aidil adha tau hari raya korban..
Emm.. sebut je hari raya korban, semua dok cerita kisah nabi Ibrahim a.s dan anaknya nabi Ismail a.s.. Mesti semua da tahu kan? mana tak nya, dari kecik lagi dok dengar cerita ni (raya haji je -> kisah nabi Ibrahim dan nabi Ismail, kisah ni je -> raya haji) kalau cerita kat sini pun, benda yang sama gak.. hehe..
Jom kita fikir dan kaitkan kisah Nabi Ibrahim, Nabi Ismail dan Siti Hajar dalam kehidupan kita yang penuh dengan cabaran dan dugaan ni..
Kisah Siti Hajar yang terpaksa ditinggalkan oleh Nabi Ibrahim a.s atas perintah Allah s.w.t.....
Masa Nabi Ibrahim nak tinggalkan Siti Hajar dan anak mereka Nabi Ismail, Nabi Ibrahim tak sanggup nak pandang mereka kerana terlalu sedih, Siti Hajar tanya 'nk ke mana?'2x tak terjawab.. kali ke-3 Siti Hajar tanya 'adakah ni perintah Allah?' , Nabi Ibrahim jawab tanpa pandang mereka, tapi beliau pandang atas bab tak nak isterinya nampak dia sedih.. Tp Siti Hajar kata 'kalau ya, tinggalkanlah kami, Allah akan jaga kami'.. lepas tu, beliau berlari-lari mencari air dari Safar ke Marwah untuk keperluan mereka..
===
subahanAllah3x.. punyalah tawakal Siti Hajar , bayangkan tmpat yang mereka bakal ditinggalkn tu bukannya ada sumber makanan dan minuman, hidupan lagilah takde.. disebabkan perintah dari Allah, beliau redha.. Beliau meletakkan 100% kebergantungannya dan pengharapan kepada Allah bukannya kepada makhluk.. Beliau tawakal bukan sekadar 'duduk dan tunggu rezeki jatuh dari langit' tapi beliau usaha dan tak pernah putus asa atau harap terhadap Allah.
Kisah Nabi Ibrahim yang diperintahkan oleh Allah untuk menyembelih Nabi Ismail (anaknya)......
Ketika Nbi Ibrahim diperintahkan menyembelih anaknya Nabi Ismail, umur Nabi Ismail 13 tahun.. nabi Ismail rela korbankan nyawanya demi mengikuti perintah Allah s.w.t.. belum sempat Nabi Ibrahim menyembelih anaknya, Allah dengan sifatnya ar-Rahman menggantiknnya dengan seekor kibas..
===
Walaupun umurnya 13 tahun, tapi beliau sanggup menggadaikan nyawanya kerana mematuhi perintah Al Khaliq. Beliau sedar bahawa hidup didunia ni sebagai hamba Allah n untuk beribadat kepadaNya.
Manakala Nabi Ibrahim.. lama beliau mahukan anak, bila dah dapat anak (Nabi Ismail), kena tinggalkan ditempat yang tandus bersama isteri yang tercinta.. lepas tu diperintahkan menyembelih anaknya sendiri..
===
Sangat besar pengorbanan yanag dilakukan oleh beliau semata-mata mematuhi perintah Allah.. Beliau juga menyerahkan segala-galanya kepada Allah dengan redha dan tawakal yang tinggi kepada Allah yang maha berkuasa semasa meninggalkan Siti Hajar dan Nabi Ibrahim ditempat yang tidak berpenghuni dan tandus.
BAGAIMANA DENGAN KITA SEKARANG ???
tepuk dada tanya iman masing..
jom muhasabah diri jap,
? bagaimana penghayatan kita dengan Islam??
? adakah kita dah betul2 mempraktikkan agama yang syumul ni dalam kehidupan seharian??
? sanggupkah kita mengorbankan apa saja untuk Islam??
para sahabat Rasulullah s.a.w sanggup mengorbankan segalanya demi Islam.
contohnya.. apabila turun ayat ke 92 dalam surah Ali Imran (ms 61) yg bermaksud:
ada seorang sahabat ni, dengar je ayat ni, terus menginfaqkan hartanya (kebun) yang paling beliau sayang.
-Umar al kahttab r.a, sebelum memeluk Islam beliau seorang yang bengis, bila dah memeluk Islam beliau boleh menangis apabila dengar ayat al Quran dan beliau gunakan sifat yang garang tu pada tempatnya. Walaupun beliau garang, apabila ditegur, beliau menerimanya dengan salamatu sadri (berlapang dada).
-masa keluar ayat pengharaman arak, para sahabat terus pulang kerumah dan memecahkan bekas-bekas yang tersimpan arak.
==> kisah-kisah diatas jelas menunjukkkan mereka betul-betul menghayati Islam dalam diri mereka dan menterjemahkannya melalui perbuatan. mereka juga sanggup mengorbankan apa saja untuk Islam.
KITA SEBAGAI UMAT AKHIR ZAMAN NI SEHARUSNYA..
Emm.. sebut je hari raya korban, semua dok cerita kisah nabi Ibrahim a.s dan anaknya nabi Ismail a.s.. Mesti semua da tahu kan? mana tak nya, dari kecik lagi dok dengar cerita ni (raya haji je -> kisah nabi Ibrahim dan nabi Ismail, kisah ni je -> raya haji) kalau cerita kat sini pun, benda yang sama gak.. hehe..
"Semakin besar pengorbanan kita kepada Islam(Allah),
semakin besar ganjaran yang kita akan dapat"
-sheikh Habib Zainal Abidin-
Kisah Siti Hajar yang terpaksa ditinggalkan oleh Nabi Ibrahim a.s atas perintah Allah s.w.t.....
Masa Nabi Ibrahim nak tinggalkan Siti Hajar dan anak mereka Nabi Ismail, Nabi Ibrahim tak sanggup nak pandang mereka kerana terlalu sedih, Siti Hajar tanya 'nk ke mana?'2x tak terjawab.. kali ke-3 Siti Hajar tanya 'adakah ni perintah Allah?' , Nabi Ibrahim jawab tanpa pandang mereka, tapi beliau pandang atas bab tak nak isterinya nampak dia sedih.. Tp Siti Hajar kata 'kalau ya, tinggalkanlah kami, Allah akan jaga kami'.. lepas tu, beliau berlari-lari mencari air dari Safar ke Marwah untuk keperluan mereka..
===
subahanAllah3x.. punyalah tawakal Siti Hajar , bayangkan tmpat yang mereka bakal ditinggalkn tu bukannya ada sumber makanan dan minuman, hidupan lagilah takde.. disebabkan perintah dari Allah, beliau redha.. Beliau meletakkan 100% kebergantungannya dan pengharapan kepada Allah bukannya kepada makhluk.. Beliau tawakal bukan sekadar 'duduk dan tunggu rezeki jatuh dari langit' tapi beliau usaha dan tak pernah putus asa atau harap terhadap Allah.
Kisah Nabi Ibrahim yang diperintahkan oleh Allah untuk menyembelih Nabi Ismail (anaknya)......
Ketika Nbi Ibrahim diperintahkan menyembelih anaknya Nabi Ismail, umur Nabi Ismail 13 tahun.. nabi Ismail rela korbankan nyawanya demi mengikuti perintah Allah s.w.t.. belum sempat Nabi Ibrahim menyembelih anaknya, Allah dengan sifatnya ar-Rahman menggantiknnya dengan seekor kibas..
===
Walaupun umurnya 13 tahun, tapi beliau sanggup menggadaikan nyawanya kerana mematuhi perintah Al Khaliq. Beliau sedar bahawa hidup didunia ni sebagai hamba Allah n untuk beribadat kepadaNya.
Manakala Nabi Ibrahim.. lama beliau mahukan anak, bila dah dapat anak (Nabi Ismail), kena tinggalkan ditempat yang tandus bersama isteri yang tercinta.. lepas tu diperintahkan menyembelih anaknya sendiri..
===
Sangat besar pengorbanan yanag dilakukan oleh beliau semata-mata mematuhi perintah Allah.. Beliau juga menyerahkan segala-galanya kepada Allah dengan redha dan tawakal yang tinggi kepada Allah yang maha berkuasa semasa meninggalkan Siti Hajar dan Nabi Ibrahim ditempat yang tidak berpenghuni dan tandus.
BAGAIMANA DENGAN KITA SEKARANG ???
tepuk dada tanya iman masing..
jom muhasabah diri jap,
? bagaimana penghayatan kita dengan Islam??
? adakah kita dah betul2 mempraktikkan agama yang syumul ni dalam kehidupan seharian??
? sanggupkah kita mengorbankan apa saja untuk Islam??
para sahabat Rasulullah s.a.w sanggup mengorbankan segalanya demi Islam.
contohnya.. apabila turun ayat ke 92 dalam surah Ali Imran (ms 61) yg bermaksud:
"kamu sekali-kali tidak akan sampai kepada kebajikan (yg sempurna) sebelum kamu menginfaqkan sebahagian daripada harta yang kamu cintai. dan apa saja yang kamu infaqkan, makn sesungguhnya Allah maha mengetahui"
-Umar al kahttab r.a, sebelum memeluk Islam beliau seorang yang bengis, bila dah memeluk Islam beliau boleh menangis apabila dengar ayat al Quran dan beliau gunakan sifat yang garang tu pada tempatnya. Walaupun beliau garang, apabila ditegur, beliau menerimanya dengan salamatu sadri (berlapang dada).
-masa keluar ayat pengharaman arak, para sahabat terus pulang kerumah dan memecahkan bekas-bekas yang tersimpan arak.
==> kisah-kisah diatas jelas menunjukkkan mereka betul-betul menghayati Islam dalam diri mereka dan menterjemahkannya melalui perbuatan. mereka juga sanggup mengorbankan apa saja untuk Islam.
KITA SEBAGAI UMAT AKHIR ZAMAN NI SEHARUSNYA..
- Qawiy(kuat) menghadapi cabaran
- letakkan pergantungan dan pengharapan yang tinggi kepada Allah
- jangan pernah putus harapan terhadap Allah
- tidak terlalu bergantung kepada makhluk
- tawakal dan usaha yang berterusan
tawakallah seperti burung, yang paginya keluar mencari rezeki dengan perut kosong, pulangnya kekenyangan.
